Xeróglifos [6]

 

Neste novo capítulo da nosa «Gramática xeroglífica» centrarémonos nas palabras que aparecen no pasatempo e en como interpretalas. O significado destas voces ofrece a chave para darmos coa solución. Toca, daquela, falarmos das relacións semánticas. 

Ás veces cómpre recorrermos á sinonimia (relación entre varios significantes que coinciden nun só significado).

Sinonimia

arrendar = alugar

regalo = agasallo

Noutras ocasións intervén a hiponimia (relación entre un termo concreto con outro máis amplo que inclúe o anterior) ou a hiperonimia (relación entre un termo amplo con outro máis concreto incluído no anterior).

                                            Hiponimia                                             Hiperonimia

                                     Eume, Lérez... < río                               mes > xaneiro, febreiro...   

                                     luns, martes... < día                                      nota > dó, re...      

Se en cada caso substituímos as palabras dos xeróglifos polo sinónimo, polo hipónimo ou polo hiperónimo correcto, xa temos boa parte do camiño percorrido.

Tendo en conta o visto nesta entrada e nas anteriores, propoño «romperdes a cabeciña» con outros catro xeróglifos:

Quen cres que che roubou o anel?

Onde che deu a pelota?

Con quen foi Ana ao médico?

Vas ir agora a Sarria?

Solucións aos anagramas (17-5-2012): Virus alemán – Manuel Rivas / Arlequín ou corvo – Álvaro Cunqueiro / Salto de corsaria – Rosalía de Castro / Ser eu a morte – Teresa Moure

Solucións aos xeróglifos (2-5-2012): Atrasa (A tras a) / Debe entregalos o luns (De be entre galos o L uns) / Desconfío da noiva (Des con fío dá noiva –avión ao revés–) / Iria en Ribadavia (I ría enriba da vía)